Worldwork & Βαθιά δημοκρατία

ΒΑΘΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κεντρικό στοιχείο του Worldwork είναι τόσο η φιλοσοφία όσο και η μεθοδολογία της Βαθιά δημοκρατία, μια επίγνωση που υπερβαίνει την έννοια της εξουσίας και οδηγεί στην αναγνώριση ότι όλα τα επίπεδα, τα στρώματα και οι πτυχές της "πραγματικότητας" είναι απαραίτητα για την ολότητα. Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, η δημοκρατία βασίζεται στην εξουσία των πολιτών, δηλαδή στη "δημοκρατία" στα ελληνικά, και είναι σαφώς ένα βήμα παραπέρα στη συνείδηση πέρα από τη δικτατορία. Αλλά παρόλο που η δημοκρατία είναι ένα βήμα, δεν λειτουργεί πάντα καλά με την έννοια της μείωσης των βίαιων συγκρούσεων, διότι ενώ διδάσκει τον καταμερισμό της εξουσίας, δεν διδάσκει τη σχέση, η οποία υπερβαίνει την εξουσία. Το επόμενο βήμα πέρα από την εξουσία είναι η ανάπτυξη μιας πιο βιώσιμης επαφής με τους άλλους και η ικανότητα συνεργασίας μεταξύ τους.

ΈΝΑ ΠΟΛΥΕΠΊΠΕΔΟ ΜΟΝΤΈΛΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΊΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΔΡΆΣΗ

Η Worldwork, όπως όλες οι Διαδικασία εργασίας, βασίζεται στην ιδέα ότι η διαδικασία της αλληλεπίδρασης κάθε ατόμου, σχέσης και ομάδας περιέχει τη δική της εγγενή σοφία. Όταν ένας μεμονωμένος διαμεσολαβητής ή μια ομάδα εκπαιδευτεί να χρησιμοποιεί την επίγνωσή του για να παρακολουθεί και να ξεδιπλώνει τη μοναδική διαδικασία κάθε ατόμου ή κοινότητας, αυτή η σοφία αποκαλύπτεται πληρέστερα. Ακόμα και μέσα στις πιο δύσκολες συγκρούσεις, υπάρχει ένα βάθος νοήματος και σοφίας, που κρύβεται μέσα σε αυτό που διαφορετικά θα μπορούσε να φαίνεται ως ανυπόφορο γεγονός.

Κάθε ομάδα, κοινότητα ή έθνος έχει μια "Συναινετική Πραγματικότητα" - την άποψη του κόσμου που ορίζει ως πραγματική και στην οποία οι περισσότεροι άνθρωποι συναινούν ως πραγματικότητα. Επιπλέον, υπάρχει μια "Ονειρική Πραγματικότητα" που διαπερνά τη ζωή της ομάδας αλλά για την οποία οι άνθρωποι δεν συμφωνούν γενικά. Αυτή η ονειρική πραγματικότητα αποτελείται από όλα τα συναισθήματα του παρασκηνίου, τις ελπίδες, τα οράματα, τα όνειρα, τα σήματα του σώματος, τους ρόλους και τα πνεύματα που διαπερνούν και επηρεάζουν έντονα την ατμόσφαιρα μιας ομάδας, αλλά στα οποία σπάνια εστιάζουν συνειδητά. 

Το Worldwork βλέπει και τις δύο πραγματικότητες ως τις δύο κρίσιμες όψεις ενός νομίσματος που γυρίζουν ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια κάθε κοινοτικής διαδικασίας. Στην πραγματικότητα, αυτές οι πραγματικότητες δεν είναι διακριτά ξεχωριστές αλλά ενσωματωμένες η μία στην άλλη. Καμία από τις δύο πραγματικότητες από μόνη της δεν είναι αρκετή για την αντιμετώπιση της ομαδικής έντασης και της κοινωνικής αλλαγής- χρειάζονται και οι δύο. Όταν χρησιμοποιούμε την επίγνωση για να ακολουθήσουμε τη ροή της αλλαγής και της αλληλεπίδρασης καθώς ελίσσεται μέσα από συναινετικές συζητήσεις και το ονειρικό υπόβαθρο της κοινοτικής ζωής, τα ζητήματα εμβαθύνουν και μπορούν να βρεθούν δυνητικά νέες και βιώσιμες λύσεις. Με αυτόν τον τρόπο, το Worldwork συμβάλλει στην επούλωση του ιστορικού διαχωρισμού μεταξύ αυτών των δύο φαινομενικά διαφορετικών κόσμων.

ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΊΗΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑ-ΕΠΊΠΕΔΟ

Εκτός από τις γενικά αναγνωρισμένες δεξιότητες διευκόλυνσης ομάδων, η επίγνωση του Worldwork απαιτεί πρόσβαση σε ένα άλλο επίπεδο επίγνωσης, το Διαδικασία Mind. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια δύναμη-πεδίο-δύναμη διασύνδεσης ανάλογη με τον μαγνητισμό ή τη βαρύτητα που οργανώνει την εμπειρία και δημιουργεί τα πάντα μέσα σε αυτήν- μια οργανωτική νοημοσύνη. Όπως εξηγεί ο Arnold Mindell, ο εμπνευστής του Worldwork: "Δεν πιστεύω ότι χρειαζόμαστε πιο ισχυρούς ηγέτες. Αυτό που χρειάζεται αυτός ο πλανήτης είναι δημιουργοί ομάδων: άτομα με μια ήπια δεξιότητα -πρόσβαση στον Νου της Διαδικασίας- που μπορούν να μας βοηθήσουν να συνεργαστούμε όλοι μαζί σχετιζόμενοι βαθύτερα μεταξύ μας και με όλα τα μέρη του συστήματος. Φανταστείτε να συν-δημιουργείτε ομάδες όχι μόνο από τον κύκλο των φίλων σας, αλλά και με άτομα, ομάδες και έθνη που δεν συμπαθούν ούτε εσάς ούτε ο ένας τον άλλον! Χρειαζόμαστε ανθρώπους που είναι τόσο συνδεδεμένοι με τον πυρήνα της γης όσο και με τους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά - ανθρώπους που μπορούν να δουλέψουν με σχέσεις σε όλα τα επίπεδα".

Συνήθως, η διευκόλυνση επικεντρώνεται στις λύσεις και την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος. Αλλά οι βιώσιμες σχέσεις είναι εξίσου ή ίσως και περισσότερο σημαντικές. Για να επιτύχουμε τέτοιες σχέσεις, κάποιοι από εμάς πρέπει να μάθουμε πώς να διευκολύνουμε και να γίνουμε πρεσβύτεροι που μπορούν να αισθανθούν βαθύτερα τις διάφορες πλευρές και τους διάφορους ρόλους μέσα και έξω από τον εαυτό τους στις ομαδικές διαδικασίες. Τέτοιοι πρεσβύτεροι μπορούν να μετατρέψουν τις συγκρούσεις σε ρευστές και δημιουργικές σχέσεις όπου οι άνθρωποι κατανοούν και συνεργάζονται.

Ο ΡΌΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΈΡΟΥ

Οι ειδήσεις είναι γεμάτες από πολώσεις, όπως αυτές ορίζονται από τη σημερινή συναινετική μας πραγματικότητα, η οποία εξαρτάται από την κουλτούρα, τους ανθρώπους και τη χώρα. Έτσι, οι εξωτερικοί αντίπαλοι μπορεί να είναι μια χώρα εναντίον μιας άλλης ή ένας λαός εναντίον ενός άλλου. Αυτό που δεν είναι τόσο προφανές, είναι ότι υπάρχουν πάντα λίγοι άνθρωποι που είναι σε θέση να αισθάνονται μέσα σε όλες τις πλευρές. Και αυτό που επίσης δεν είναι τόσο προφανές είναι ότι οι σημερινές συγκρούσεις βασίζονται σε κάποιο βαθμό σε ανεπεξέργαστα, αδιαπραγμάτευτα ιστορικά ζητήματα, τα οποία οι άνθρωποι προτιμούν να ξεχνούν αντί να τα επεξεργάζονται. Αυτό είναι κατανοητό, όλοι θέλουν να αποφύγουν τον πόνο, αλλά χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από αυτή την αποφυγή.

Η κατάσταση του κόσμου είναι μια "κατάσταση", δηλαδή μια παγωμένη εικόνα, η οποία υποτίθεται ότι βασίζεται σε ό,τι μια ομάδα θεωρεί ότι είναι οι καλοί ή οι κακοί "τύποι". Ωστόσο, όταν αρχίζουμε να επεξεργαζόμαστε τα πράγματα μέσα μας ή σε οργανώσεις ή ομάδες, ξαφνικά οι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι συχνά δεν είναι απλώς παγωμένοι, αλλά αισθάνονται αθόρυβα λίγο σαν την άλλη πλευρά. 

ΦΆΣΕΙΣ ΡΕΥΣΤΌΤΗΤΑΣ

Στο Worldwork οι ομαδικές διαδικασίες εξελίσσονται σε φάσεις. Η αναγνώριση αυτών των φάσεων ως έκφραση του πεδίου καθώς αυτό μετατοπίζεται και αλλάζει, εμβαθύνει την κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης της ομάδας και βοηθά να αποσαφηνιστεί ποιες παρεμβάσεις μπορεί να είναι πιο χρήσιμες κατά τη διάρκεια των διαφόρων πτυχών της διαδικασίας.. Όταν κάποιος το συνειδητοποιεί αυτό ως συντονιστής, μπορεί μερικές φορές να αλλάξει ρόλο, να γίνει πιο ρευστός και να βοηθήσει στη δημιουργία μιας πιο συνειδητοποιημένης κοινότητας. Όταν συμβαίνει αυτό, αυτή η ρευστότητα επιτρέπει λύσεις και σχέσεις πέρα από οποιαδήποτε λύση. Για περισσότερα σχετικά με τις φάσεις της διαδικασίας δείτε το βιβλίο του Arnold Mindell, Σύγκρουση: Φάσεις, φόρουμ και λύσεις: Οργανώσεις, κυβερνήσεις και τον πλανήτη μας.