Głęboka demokracja

Definicja głębokiej demokracji

Koncepcja głębokiej demokracji została opracowana przez Arnolda Mindella. Jest ona definiowana jako postawa i zasada.

Postawa: Głęboka demokracja to postawa, która koncentruje się na świadomości głosów, które są zarówno centralne, jak i marginalne. Ten rodzaj świadomości może koncentrować się na grupach, organizacjach, własnych wewnętrznych doświadczeniach, ludziach w konflikcie itp. Pozwolenie sobie na poważne potraktowanie pozornie nieistotnych wydarzeń i uczuć może często przynieść nieoczekiwane rozwiązania zarówno konfliktów grupowych, jak i wewnętrznych.

Zasada: W przeciwieństwie do "klasycznej" demokracji, która koncentruje się na rządach większości, Głęboka Demokracja sugeruje, że wszystkie głosy, stany świadomości i ramy rzeczywistości są ważne. Głęboka demokracja sugeruje również, że informacje zawarte w tych głosach, stanach świadomości i ramach są potrzebne do zrozumienia całego procesu systemu. Znaczenie tych informacji pojawia się, gdy różne ramy i głosy odnoszą się do siebie nawzajem. Głęboka demokracja jest procesem relacji, a nie nieruchomym obrazem zorientowanym na państwo lub zestawem polityk.

Z zasady i postawy głębokiej demokracji, Glosariusz: [1]

Krótka historia głębokiej demokracji

Głęboka demokracja to paradygmat i metodologia psychospołeczno-polityczna. Termin Głęboka Demokracja został opracowany przez Arny'ego Mindella w 1988 roku i po raz pierwszy pojawił się w książce Leader as Martial Artist (Mindell, 1992). Mindell, fizyk i analityk jungowski, intensywnie badał i pisał o tym, jak świadomość tworzy rzeczywistość i jak postrzegamy ją na różnych poziomach, tworząc różne ramy rzeczywistości. Przykładem tego jest sposób, w jaki postrzegamy czas: mierzalna rzeczywistość sekund tykających w zegarze, podobne do snu "subiektywne" postrzeganie czasu, gdy mija on podczas spotkania z kochankiem, oraz czująca esencja bezczasowości, gdy łapiemy moment wschodu słońca, który wykracza poza czas, jaki znamy, i zastępuje na chwilę koncepcję przyszłości nadzieją. Mindell nazywa swój paradygmat Processwork, który formułuje te zasady i pokazuje, jak można je wykorzystać w psychoterapii w wielu swoich książkach. Pod koniec lat osiemdziesiątych zaczął formułować je jako zasadę polityczną, którą nazwał Głęboką Demokracją. W przeciwieństwie do "klasycznej" demokracji, która koncentruje się na rządach większości, Głęboka Demokracja sugeruje, że wszystkie głosy, stany świadomości i ramy rzeczywistości są ważne. Głęboka demokracja sugeruje również, że informacje zawarte w tych głosach, świadomości i ramach są potrzebne do zrozumienia pełnego procesu systemu. Głęboka demokracja to postawa, która koncentruje się na świadomości głosów, które są zarówno centralne, jak i marginalne.

Ten rodzaj świadomości może koncentrować się na grupach, organizacjach, własnych wewnętrznych doświadczeniach, ludziach w konflikcie itp. Pozwolenie sobie na poważne potraktowanie pozornie nieistotnych wydarzeń i uczuć może często przynieść nieoczekiwane rozwiązania zarówno konfliktów grupowych, jak i wewnętrznych.

Chociaż termin i koncepcje głębokiej demokracji są obecnie używane przez różne grupy na różne sposoby, mają one wspólny mianownik, który Mindell tak dobrze opisuje: Doświadczenie Głębokiej Demokracji jako procesu przepływu, w którym wszyscy aktorzy na scenie są potrzebni do stworzenia sztuki, którą oglądamy.

Liczne próby wdrożenia głębokiej demokracji mają miejsce jednocześnie na całym świecie. Podobnie jak konwencjonalna demokracja dąży do włączenia wszystkich ludzi w proces polityczny, Głęboka Demokracja wspiera to, dążąc do wspierania głębszego poziomu dialogu i inkluzywności, który jest otwarty na włączenie nie tylko wszystkich ludzi w sensie prawa do głosowania, ale jest również otwarty na pozostawienie miejsca na różne i konkurujące ze sobą poglądy, napięcia, uczucia i style komunikacji w sposób, który wspiera świadomość względnej rangi, władzy i przywilejów oraz sposobów, w jakie mają one tendencję do marginalizowania różnych poglądów, osób i grup.

Głęboka demokracja jest naszym poczuciem, że świat jest tutaj, aby pomóc nam stać się w pełni sobą, a my jesteśmy tutaj, aby pomóc światu stać się całością (Mindell, 1992).

Korzenie demokracji

de-moc- ra-cy (di mak're se) n. [Gr demokratia < demos, ludzie + kratein, rządzić < kratos, siła] 1 rząd, w którym ludzie sprawują władzę bezpośrednio lub za pośrednictwem wybranych przedstawicieli 2 kraj, państwo itp. z takim rządem 3 rządy większości 4 zasada równości praw, możliwości i traktowania 5 zwykli ludzie, zwłaszcza jako dzierżyciele władzy politycznej. (Webster's, 1983, s. 366)

Często drukowaliśmy słowo demokracja, ale nie mogę zbyt często powtarzać, że jest to słowo, którego prawdziwe sedno wciąż śpi, całkiem nie obudzone, pomimo rezonansu i wielu gniewnych burz, z których jego sylaby wyszły spod pióra lub języka. Jest to wielkie słowo, którego historia, jak przypuszczam, pozostaje nienapisana, ponieważ ta historia musi jeszcze zostać uchwalona. -Walt Whitman, Democratic Vistas, 1871 r.

Powszechnie definiuje się demokrację jako wolne i równe prawo każdej osoby do uczestniczenia w systemie rządów, często praktykowane poprzez wybieranie przedstawicieli ludu - ogólnie mówi się, że powstała w starożytnej Grecji, kiedy demos zorganizował się przeciwko nadużywaniu władzy przez swoich przywódców. Ale demokracja to coś więcej niż zbiór praw i procedur związanych z podziałem władzy. Prezydent Carter powiedział, że "demokracja jest jak doświadczenie samego życia - zawsze zmienna, nieskończona w swojej różnorodności, czasami burzliwa i tym cenniejsza, że została przetestowana pod kątem przeciwności losu" (Carter, 1978). W jaki sposób demokracja przypomina życie? W jakich wymiarach jest zmienna i burzliwa?

Jednym z przykładów dynamicznych zawirowań demokracji w Stanach Zjednoczonych jest ewolucja wolności prasy i praktyczne zastosowanie praw Pierwszej Poprawki do wolności słowa. Pierwsza amerykańska gazeta, Publick Occurrences, Both Foreign and Domestic (Massachusetts Historical Society, 2004), opublikowała swój pierwszy i jedyny numer w Bostonie w czwartek 25 września 1690 roku. Publikacja została wstrzymana przez gubernatora Bostonu, który sprzeciwił się negatywnemu tonowi gazety w odniesieniu do rządów brytyjskich oraz przez lokalne ministerstwa, które poczuły się urażone doniesieniem, że król Francji miał romans z żoną swojego syna (Virtual Museum of Printing, 2004).

Krótka historia wolności słowa w USA i jej związek z głęboką demokracją

Dla działaczy społecznych wolność słowa i wolność prasy były kluczowymi kwestiami, o które należało walczyć. Głęboka demokracja jest jednak zasadą, która stara się uwzględnić wszystkie doświadczenia. Jeśli mówisz swobodnie o przeciwniku politycznym i wyrażasz swoją opinię, a marginalizujesz tę część siebie, która zdaje sobie sprawę, że twój przeciwnik jest również osobą i ma wiele wymiarów, cenzurujesz siebie i nie korzystasz z głębszej wolności słowa. Wolność słowa i wolność prasy są ważne, ale bez Głębokiej Demokracji mogą stać się obraźliwą i despotyczną siłą, która nie odnosi się do emocjonalnych i społecznych realiów oraz całkowitych doświadczeń ludzi, o których piszą.

Do 1919 roku wolność słowa i wolność prasy w Stanach Zjednoczonych oznaczały "niewiele więcej niż brak uprzednich ograniczeń, to znaczy, że można było mówić, co się chciało, ale potem można było być za to ściganym" (Holmes, 1919). Nie było żadnej ochrony dla rozpowszechniania idei. W 1859 roku John Stuart Mill wskazał na ryzyko związane z tłumieniem idei w swoim eseju On Liberty:

Ale szczególnym złem uciszania wyrażania opinii jest to, że okrada ono ludzkość; zarówno potomnych, jak i obecne pokolenie; tych, którzy nie zgadzają się z opinią, jeszcze bardziej niż tych, którzy ją wyznają. Jeśli opinia jest słuszna, są oni pozbawieni możliwości zamiany błędu na prawdę; jeśli jest błędna, tracą, co jest prawie tak samo wielką korzyścią, jaśniejsze postrzeganie i żywsze wrażenie prawdy, wywołane przez jej zderzenie z błędem. (1859)

Pomimo żarliwego apelu Milla i szerokiej dystrybucji O wolności - która miała ogromny wpływ na dyskurs publiczny tamtych czasów, a także na przebieg filozofii politycznej od tamtego czasu - Stany Zjednoczone utrzymały bardzo konserwatywny pogląd na wolność słowa aż do 1919 roku.

Pogląd ten uległ nagłej zmianie w 1919 r., gdy sędzia Sądu Najwyższego Oliver Wendell Holmes złożył zdanie odrębne na korzyść grupy radykalnych pamflecistów:

Jacob Abrams i inni zostali skazani za rozpowszechnianie broszur krytykujących administrację Wilsona za wysłanie wojsk do Rosji latem 1918 roku. Chociaż rząd nie mógł udowodnić, że broszury faktycznie utrudniały działania wojska, antyradykalny sędzia sądu niższej instancji uznał, że mogły to zrobić i uznał Abramsa i jego współoskarżonych za winnych. W apelacji siedmiu członków Sądu Najwyższego zastosowało test Holmesa "wyraźnego i aktualnego zagrożenia", aby podtrzymać wyrok skazujący. Jednak Holmes, do którego dołączył Louis D. Brandeis, zgłosił zdanie odrębne i to właśnie to zdanie odrębne jest powszechnie uznawane za punkt wyjścia dla współczesnej troski sądów o wolność słowa. (Departament Stanu USA, 1919)

Publikacje Abramsa wydają się niemal łagodne jak na dzisiejsze standardy: "Workers-Wake Up. . . . Biada tym, którzy staną na drodze postępu. Niech żyje solidarność. . . . Niemiecki militaryzm połączył się z sojuszniczym kapitalizmem, by zmiażdżyć rosyjską rewolucję. ." i mówił o oświeceniu klasy robotniczej (Departament Stanu USA, 1919).

Sędzia Holmes orzekł w ich obronie, że:

Jedynie obecne niebezpieczeństwo bezpośredniego zła lub zamiar doprowadzenia do niego uzasadnia ustanowienie przez Kongres ograniczeń w wyrażaniu opinii, gdy nie dotyczy to praw prywatnych. Kongres z pewnością nie może zakazać wszelkich wysiłków zmierzających do zmiany zdania w kraju. (Holmes, 1919)

W dyskusji o wolności słowa często marginalizujemy potrzebę relacji między stronami. Dialog publiczny pozwala reagować na to, co się dzieje. Obie strony, zarówno ci, którzy opowiadają się za wolnością słowa, jak i ci, którzy opowiadają się za ograniczeniami w interesie bezpieczeństwa publicznego, muszą bardziej odnosić się do siebie nawzajem i nauczyć się rozumieć wizje i ideały, które stoją za tymi opiniami. W głęboko demokratycznym społeczeństwie jest to uważane za bardziej zrównoważone niż wahadłowy proces zakazywania i zezwalania na publikację niektórych tekstów.

W swoim orzeczeniu sędzia Holmes poparł znaczenie dyskursu publicznego i wolności słowa tymi obecnie powszechnie cytowanymi słowami: "Najlepszym sprawdzianem prawdy jest siła myśli, aby uzyskać akceptację w konkurencji rynkowej" (Holmes, 1919). Jednak po ponad dwudziestu pięciu wiekach rozwoju filozofii politycznej, dopiero w ostatnim stuleciu myśl amerykańska i europejska zaczęła w znaczący sposób wspierać wolność słowa. Myślenie Holmesa nie uwzględniało sił strukturalnych, które mają tendencję do tłumienia różnych idei w celu wspierania specjalnych interesów.

Joseph Stiglitz, były przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych przy prezydencie Clintonie oraz były główny ekonomista i starszy wiceprezes Banku Światowego utrzymuje:

Tajemnica... podważa demokrację. Demokratyczna odpowiedzialność może istnieć tylko wtedy, gdy ci, przed którymi te instytucje publiczne mają być odpowiedzialne, są dobrze poinformowani o tym, co robią - w tym o wyborach, przed którymi stanęli i o tym, jak te decyzje zostały podjęte". (Stiglitz, 2003, s. 229)

Ewolucja głębokiej demokracji

Najbardziej fundamentalnym forum jest własne serce. Zarówno jako facylitator, jak i istota ludzka, musisz nauczyć się tam słyszeć siebie. Arnold Mindell, "Siedząc w ogniu", 1995

Głęboka demokracja grozi jeszcze większym przesunięciem koperty myślenia politycznego. Głęboka demokracja ma wiele aspektów, z których wiele odnosi się do koncepcji filozoficznych wywodzących się z fizyki kwantowej. Głęboka demokracja w swojej najgłębszej manifestacji odnosi się do otwartości nie tylko na poglądy innych ludzi i grup, ale Głęboka demokracja obejmuje również otwartość na emocje i osobiste doświadczenia, które są zwykle wykluczane z konfliktu i racjonalnego dyskursu publicznego (Mindell, 1992). Jak powiedział R. Buckminster Fuller (1981), musimy wspierać intuicyjną mądrość i wszechstronną wiedzę każdej osoby, aby zapewnić nam przetrwanie jako gatunku.
Głęboka demokracja przeniosła się na wiele dziedzin i została podchwycona przez wielu autorów, niektórzy używają jej zgodnie z definicją Mindella, inni używają tylko określonych jej aspektów, jak to często bywa w przypadku crossoverów. Na przykład, przemawiając w kręgu kobiet, które zebrały się wkrótce po 9-11, Susan Collin Marks z Search for Common Ground, największej na świecie organizacji pozarządowej zajmującej się konfliktami międzynarodowymi, powiedziała:

Musimy dostosować się do różnych grup, a nie doprowadzić do sytuacji, w której zwycięzca bierze wszystko. W Republice Południowej Afryki - będącej pod rządami apartheidu przez pięćdziesiąt lat, a wcześniej pod wszelkiego rodzaju rządami autorytarnymi, brytyjskimi, holenderskimi - kiedy doszliśmy do naszej transformacji, zadaliśmy sobie pytanie: "Czym jest demokracja, co to oznacza, co to oznacza dla nas?". Grupa ludzi rozeszła się po kraju, pytając: "Czym według was jest demokracja, jak ją nazwiemy i jak będzie wyglądać nasza demokracja?". Wymyślili termin "głęboka demokracja". Powiedzieli: "Dla nas chodzi o głęboką demokrację, a nie tylko o demokrację powierzchniową". (Peace X Peace, 2004)

Wyczuła potrzebę stworzenia systemu opartego na świadomości, a nie tylko na dystrybucji władzy społecznej. Jeśli śledzi się ruch na rzecz wzmocnienia pozycji ekonomicznej Czarnych w RPA, to ta potrzeba dialogu i wprowadzania różnych ram odniesienia, omawiania różnych wartości tego, co jest sednem naszego życia i jak się z tym czujemy, jest kluczowa. Jeśli zajmiemy się kwestiami władzy i realiami finansowymi konfliktu na Bliskim Wschodzie i stworzymy rozwiązanie polityczne, nie będzie ono zrównoważone bez zajęcia się aspektami głębokiej demokracji, uczuciami nienawiści i zemsty, nadzieją na spokojne wspólne życie i rozpaczą, że nie znaleźliśmy akceptacji i miłości, na którą mieliśmy nadzieję.

Idea wspierania głębszego dialogu istnieje co najmniej od czasu, gdy Platon argumentował za włączeniem kobiet do dyskursu publicznego. Ateny potrzebowały inteligencji wszystkich i nie mogły sobie pozwolić na nieakceptowanie kobiet jako myślicielek i przywódczyń. Nawet jeśli Platon nie rozszerzył swojego myślenia na tyle, aby rozszerzyć tę akceptację na niewolników, inne rasy i inne niż wyższe klasy kobiet, zasiał kulturowe ziarno, które potrzebowało kolejnych dwudziestu pięciu stuleci, aby wykiełkować i dopiero teraz przynosi owoce w kulturowo kreatywny sposób.

Rządowe ułatwianie protestów jest wyzwaniem, ponieważ polityczna i biurokratyczna inercja uniemożliwia otwarcie się na zmiany z zewnątrz. Tłumienie pokojowych protestów w imię porządku prowadzi do represji, podczas gdy nieskrępowane protesty prowadzą do anarchii. Wyzwaniem jest zatem zachowanie równowagi: obrona prawa do wolności słowa i zgromadzeń przy jednoczesnym utrzymaniu porządku publicznego i przeciwdziałaniu próbom zastraszania lub przemocy.

Jest to trudna do utrzymania równowaga. Ostatecznie zależy to od zaangażowania rządzących w utrzymanie instytucji demokracji i zasad praw jednostki, a także od zaangażowania głównego nurtu we wspieranie tych wysiłków i zaangażowania zmarginalizowanych grup w samoograniczenie form protestu. Publikacja rządu USA zatytułowana What is Democracy utrzymuje, że "społeczeństwa demokratyczne są w stanie przetrwać najbardziej zaciekłe spory wśród swoich obywateli - z wyjątkiem sporów dotyczących legitymacji samej demokracji" (Departament Stanu USA, 2004). Symbiotyczny związek między demokracją a rozwojem ludzkości jest aspektem głębokiej demokracji.

Jedną z głównych kwestii Głębokiej Demokracji jest wykorzystanie, utrzymanie i świadomość metazadań (Arnold Mindell, 1992, s. 49). Koncepcja otwartości na różnorodność i dialog między różnymi poglądami nie oznacza, że facylitator jest popychadłem - to tylko jedna z metazadań (choć często odzwierciedla brak świadomości). Facylitatorzy muszą również czasami ćwiczyć, ucieleśniać i wyrażać inne metazadania, takie jak twardość, złość, nieugiętość, miłość, dystans, troska o dobre samopoczucie innych i szczere pragnienie osiągnięcia konsensusu. Niektóre z tych umiejętności są reakcjami organicznymi. Jednakże, gdy facylitator wykorzystuje swoje wewnętrzne reakcje organiczne, aby lepiej informować o swojej interwencji, jest to metazadanie. Jest to powód, dla którego rozwój ludzki - wewnętrzny wzrost psychologiczny i duchowy oraz wewnętrzny spokój - jest tak ważny.

Głęboka demokracja obejmuje nie tylko otwartość na inne osoby, grupy i różnorodne poglądy, ale także otwartość na doświadczenie, które obejmuje uczucia, sny, objawy cielesne, zmienione stany świadomości, synchronizacje oraz świadomość sygnałów, ról i dynamiki strukturalnej interakcji między zaangażowanymi stronami.
Represje i wyzysk to dwie najbardziej podstawowe współczesne formy przemocy strukturalnej; choroby układu krążenia i nowotwory to dwie podstawowe choroby somatyczne wywołane przez modernizację. Represje i choroby układu krążenia są do siebie podobne, ponieważ obie utrudniają krążenie. Wyzysk i rak są do siebie podobne, ponieważ część społecznego lub ludzkiego organizmu żyje kosztem reszty. Badania nad pokojem i badania nad zdrowiem są dla siebie metaforami; każde z nich może uczyć się od drugiego. Podobnie, zarówno teoria pokoju, jak i nauki medyczne podkreślają rolę świadomości i mobilizacji w uzdrawianiu.

Związek między doświadczeniem somatycznym, zmienionymi stanami świadomości i konfliktem może być nie tylko metaforyczny. Ikeda mówi, że buddyzm (i inne tradycje duchowe) "wykracza poza wymiar, w którym wszystkie zjawiska są postrzegane jako wzajemnie powiązane i ujawnia dynamizm uniwersalnego życia, od którego zależą wszystkie wzajemne relacje". Podobnie Psychologia Zorientowana na Proces (znana również jako Praca z Procesem) oraz jej teorie i praktyka Worldwork wykorzystują zjawiska empiryczne do ujawnienia głębszej uniwersalnej dynamiki i jej wzajemnych powiązań na poziomie praktycznym.

Referencje

• Carter, P. (1978). Przemówienie do Parlamentu Indii. Retrieved 3 Oct, 2004,Jimmy Carter Library from http://www.jimmycarterlibrary.org/documents/.
• Fuller, R. B. (1981). Critical Path. NYC: St. Martin's Press.
• Holmes, O. W. (1919). Abrams v. United States, 250 U.S. 616, 630 (1919). Retrieved 3 Oct, 2004,US Department of State from US Department of State, http://usinfo.state.gov/usa/infousa/facts/democrac/43.htm
• Towarzystwo Historyczne Massachusetts. (2004, 25 września 1690). Publick Occurrences: Zarówno zagraniczne, jak i krajowe z http://www.masshist.org/database/enlarge.cfm?img=publickoccurrence_p1l.jpg&queryID=219
• Mill, J. S. (1859). On Liberty. NY: Norton.
• Mindell, A. (1992). Lider jako artysta wojenny: Wprowadzenie do głębokiej demokracji (wyd. 1). San Francisco: Harper San Francisco.
• Mindell, A. (1995). Sitting in the Fire: Transformacja dużej grupy z wykorzystaniem konfliktu i różnorodności (1st ed.). Portland, Or.: Lao Tse Press.
• Mindell, A. (2002). Głęboka demokracja otwartych forów. Charlottesville, VA: Hampton Roads.
• Peace X Peace. (2004). Retrieved 14 Oct, 2004 from http://www.peacexpeace.org/originalcircle.htm.
• Rumi, J. (1995). The Essential Rumi (C. Barks, With, J. Moyne, A. J. Arberry & R. Nicholson, Trans.). San Francisco: HarperSanFrancisco.
• Stiglitz, J. E. (2003). Globalization and Its Discontents. New York: W.W. Norton & Co., Inc.
• Departament Stanu USA. (1919). Abrams v. United States, 250 U.S. 616, 630 (1919). Retrieved 3 Oct, 2004,US Department of State from http://usinfo.state.gov/usa/infousa/facts/democrac/43.htm
• Departament Stanu USA. (2004). Czym jest demokracja? Retrieved 21 Sep, 2004, US Department of State from http://usinfo.state.gov/products/pubs/whatsdem/whatdm8.htm.
• Wirtualne Muzeum Druku. (2004). Retrieved 5 Oct, 2004,Virtual Museum of Printing from http://www.imultimedia.pt/museuvirtpress/ing/hist/1700/1700.html
• Webster's (Ed.). (1983). Webster's New Twentieth Century Dictionary (2nd ed.). NYC: Simon and Schuster.

Powiązane linki

Więcej informacji na temat Deep Democracy można znaleźć na stronie:

• http://www.aamindell.net/
• http://www.deepdemocracyinstitute.org/
• Ośrodki szkoleniowe